Sunday, June 15, 2014

పొట్టకి పలకలు....కండల్లో బంతులు...

ఈ మధ్య లావైపోతున్నావ్ అని మా ఫ్రెండ్ అన్నాడు మొన్న. పట్టించుకోలేదు నేను. ఇంటికెళ్ళి అమ్మనడిగా. సన్నగానే ఉన్నావ్ కదరా అసలు ఏమి తినటం లేదు కూడానూ అని చెప్పింది. పట్టించుకున్నాను నేను. ఆ తర్వాత రెండు రోజులకే మా కొలీగ్ ఒకమ్మాయి(బావుంటుంది) నువ్వు లావైపోతున్నావ్ కాంతారావ్ అన్నది. పట్టించుకున్నాను నేను. మనమంటే ఆసక్తి చూపించబట్టే కదా అమ్మాయి అలా అన్నది! కానీ పోను పోను షర్టు బిగుతై పోవడం మొదలైంది. పొట్ట కనిపించసాగింది. మళ్ళీ ఒక రోజు మా కొలీగ్ "లావైపోతున్నావ్! ఏమిటి పొట్టా?" అని అడిగింది. "కాదు వాచింది!" అని చెప్పి వచ్చేసాను. మనమంటే ఆసక్తి చూపించబట్టే కదా అమ్మాయి అలా అన్నది!! ఎంత ఆసక్తి ఉన్నా మరీ అలా నిశ్ఠూరంగా అడిగింది ఏమిటో ఆ పిల్ల! మనమంటే ఆసక్తి చూపించబట్టే కదా అమ్మాయి అలా అన్నది!!!

సరే కొంచెమైనా సన్నపడదామని ఆఫీసు రూటు మార్చి జిమ్ మీదుగా ఆఫీసుకి పోసాగాను! తర్వాత నెల రోజులకి ఆ అమ్మాయే నువ్వు బాగా బలిసిపోతున్నావ్ కాంతారావ్ అన్నది. బలిసిపోతున్నావ్ అన్నందుకు బాధ లేదు కాని "బాగా" అనే పదం వాడినందుకు బాగా బాధ కలిగింది. ఆ బాధలో ఇంకొంచెం ఎక్కువ తిన్నాను ఆ రోజు.

జిమ్  మీదుగా ఆఫీసు కి వెళ్ళటం వల్ల ఉపయోగం లేదని, జిమ్ కి వెళ్ళాల్సిందే అని నిర్ణయించుకున్నాను. అదే రోజు బయట షాపింగ్ కి వెళ్లి ఆరు పలకల ఫోటో ఒకటి, ఎనిమిది పలకల ఫోటో ఒకటి తెచ్చి రూములో అతికించాను. ఫోటో ఎవడిది అయితేనేమి పలక ఉందా లేదా అనేది లెక్క. అప్పుడు లెక్కలు వేశాను. మన దగ్గర ఉన్న పేద్ద బండని ఆరు పలకలు చేయాలి అని. వారానికో పలక తెచ్చుకుంటే ఆరు వారాల్లో ఆరు పలకలు ఎనిమిది వారాల్లో ఎనిమిది పలకలు అని అనుకుంటుంటే ఒక సందేహం వచ్చింది. ఎవడైనా ఎనిమిదికి మించి పలకలు చేయరెందుకో అని. పది పలకలు చేసి ప్రపంచ రికార్డు సృష్టించాలి అని నిర్ణయం తీసేసుకున్నాను.

కొత్త పిచ్చోడికి పొద్దెరగదని ఆ వేళ రాత్రి నాకు నిద్ర పట్టలేదు. పెన్ను తీస్కుని పొట్ట మీద ఆరు పలకలు గీస్కుని చూస్కోటమే సరిపోయింది. పొట్టకి పలకలు రావాలి కండల్లో బంతులు రావాలి దానికోసం ఏమైనా చేయాలి అనుకుంటూ కూర్చున్నాను. తెల్లారింది. ముందు రోజు కొన్న ప్రోటీన్ షేక్ కలుపుకుని తాగేసి చక్కా జిమ్ కి పోయాను.

జిమ్ నాలుగో అంతస్తు లో ఉంటుంది. మెట్లతో పాటు లిఫ్ట్ సౌకర్యం కూడా ఉంది. ఈ రెండింటి ముందర ఒక చోట రాసి ఉంది - "సాధకుడివైతే మెట్లెక్కి రా సోదిగాడివైతే లిఫ్ట్ ఎక్కిరా" అని ఉంది. ఈ లోపు ఎవడో ఒకడొచ్చి లిఫ్ట్ లో పైకి వెళ్ళాడు. నేను కూడా చదివినది మర్చిపోయి(మీరు నమ్మారంటేనే) లిఫ్ట్ లో పైకి వెళ్లాను. జిమ్ కి వెళ్లాను. ట్రైనర్ కలిసాడు. దేనికి జిమ్ కి వస్తున్నారు అన్నాడు. ఆరు వేళ్ళు చూపించాను. నా ఫ్యామిలీ ప్యాక్ చూసి నోరు తెరవబోయి సభ్యత కాదని తమాయించుకున్నాడు. ఈ ఒక్కటి ఆరు కింద మారాలంటే మీరు చాలా మారాలి కష్టం మరి, చేస్తారా అన్నాడు. చస్తారా అన్నాడో చేస్తారా అన్నాడో నిర్ధారించుకుని చేస్తాను అన్నాను. ఇంకా మనం పది వేళ్ళు చూపిస్తే గుడ్లు బయటకొచ్చేలా చూసేవాడేమో పిచ్చి కూన  అనుకున్నాను.

"ముందర వంద బస్కీలు తీయండి" అన్నాడు ట్రైనర్. మూడు వేలు ఫీజు దొబ్బేసి బస్కీలు తీయమంటాడేమిటి చవకగా అనుకున్నాను. మొదటి రోజు కదా అని ఏమి అనకుండా వదిలేశాను. సరే పది నిమిషాల్లో బస్కీలు తీసి పడేస్తే పోలా.. పడుంటాడు అనుకున్నాను. పది నిమిషాల్లో ఎనిమిది బస్కీలు తీసి నేను కింద పడుకున్నాను.  అప్పుడర్ధమైంది బస్కీలు విస్కీ కన్నా వేగంగా మనిషిని పడేస్తాయని. లిఫ్ట్ ఎక్కి వస్తేనే ఇలా ఉంది మెట్లెక్కి వచ్చి ఉంటే వార్నాయనో అనుకున్నాను. ట్రైనర్ వచ్చి ఇంకా అవలేదా అన్నాడు ... నా పనో లేక బస్కీల గురించి అన్నాడో అర్ధం కాలేదు. ఇవాళ్ళ వంద తీస్తే గాని వేరేది ఏమి చెప్పేది లేదు అన్నాడు. నాకు రోషం తగ్గక సరే అన్నాను. "స్పిరిట్ అంటే అది" అనేసి వెళ్ళిపోయాడు.

"కాసేపాగి" మళ్ళీ లేచి పది నిమిషాల్లో ఆరు బస్కీలు తీసి ఏడోది తీయబోతుంటే ఏడుపొచ్చింది. మూడు వేలు గుర్తొచ్చి భాదేసింది... ఇవన్నీ శరీరం తట్టుకోలేక కిందకి లాగేసింది. అంత ఆయాసంలోను కింద పడుకునేసరికి సమ్మగా అనిపించింది. అప్పటికే జిమ్ కి వచ్చి గంట పైనే అయింది. రెండు అడుగుల దూరంలో ఉన్న నీళ్ళ సీసా ఎక్కడో ఆఫ్రికాలో ఉన్నట్టు అనిపించింది. ఎలాగోలా పాకుకుంటూ ఇంటికి వెళ్ళిపోదామని అనిపించింది. వేదం సినిమాలో అల్లు అర్జున్ లా "దీనమ్మ జీవితం" అని అరవాలనిపించింది.

కాసేపాగి(మీకు ఎంత టైం అనిపిస్తే అంత అనుకోవచ్చు) మళ్ళీ ట్రైనర్ (వెధవ :P ) వచ్చాడు. "ఎన్ని బస్కీలు తీసారు" అన్నాడు. "పధ్నాలుగు" అన్నాను లోగొంతుకతో. వాడి దిక్కుమాలిన చెవికి "నాలుగు" అని వినిపించినట్టుంది. "గంట నుండి నాలుగా తీసింది.. ఇలా అయితే మీరడిగిన ఆరు ఆరేళ్ళు అయినా రాదు" అన్నాడు. ఇలా తీసేయండి చూడండి అంటూ ఐదు నిమిషాల్లో యాభై బస్కీలు నా ముందర తీసేసి వెళ్ళిపోయాడు. నా కనుగుడ్లు బయటకొచ్చి పడిపోబోతుంటే లోపలకి పెట్టేస్కున్నాను. ఏమిటో ఎదుటివాడు తీస్తుంటే చాలా సులభం అనిపిస్తుంది! మనం తీస్తుంటే, ఆ తీసే ఒకటో రెండిటికో యమధర్మరాజు కనిపిస్తున్నట్టు ఉంటుంది. బస్కీలు తీయటం అంత "పాపం" ఇంకోటి లేదనుకుంటా!

బస్కీలు చూడటానికి బానే ఉంటాయి. చేయటానికే బాగుండవు. ఇది అర్ధమైంది  నాకు జిమ్ కి వెళ్ళిన తర్వాతనే. ఇప్పటికీ ఎవరన్నా బస్కీలు తీస్తుంటే "ఎంత గొప్పవాడో వీడు" అనుకుంటూ ఉంటా.

మరి కాసేపాగి ట్రైనర్ (దరిద్రుడు :P) మళ్ళీ వచ్చాడు. ముందే చెప్పాకదా కొత్త పిచ్చోడు పొద్దు ఎరగడని. వీడికేమో  నేను కొత్త, నన్ను ఆడేసుకుంటున్నాడు. "ఇవాళ్టికి బస్కీలు చాలు, వేరే ఏమన్నా చెప్పండి" అన్నాను. "పుషప్స్ చేయండి" అన్నాడు. "వోస్ అదెంత!?" అన్నాను. "మీలో ఉన్న ఈ స్పిరిటే మీకు పలకలు తెచ్చేస్తుంది. గుడ్!" అనేసి పోయాడు.

బోర్లా పడుకుని పైకి లేచేయటమే పుషప్స్ అంటే అనే తెల్సు మనకి. కాకపోతే చేతులతో కొంచెం పైకి పుష్ చేయాలంతే. ప్రయత్నించాను. తల, భుజాలు తప్ప ఇంకేమి లేవలేదు. మళ్ళీ వచ్చాడు ట్రైనర్ (చచ్చినోడు :P ). "మీరు పుషప్స్ చేయటం లేదు పుష్ డౌన్స్ చేస్తున్నారు" అన్నాడు నవ్వుతూ. "ఇలా చేయాలి" అని కొన్ని (ఎన్నో నేను చెప్పను) చేసి చూపించాడు. "ప్రయత్నిస్తున్నా రావటం లేదు" అన్నా. ఎవరో అబ్బాయికి చెప్పి ఏదో బెల్ట్ తెమ్మన్నాడు. కొడతాడా కొంపదీసి అనుకున్నాను. కొట్టబోతే "ఎంత పొట్టకి అంత పుషప్" అని కవర్ చేస్కోవాలి అనుకున్నాను.

ఏదో బెల్ట్ తెచ్చాడు ఆ అబ్బాయి (వెధవ :P ). వాడి ముఖం గుర్తుపెట్టుకున్నాను, ఎక్కడైనా కనపడితే బెల్టుతో బాదేద్దామని. వ్యాయామం చేసేవాడోకటి తలిస్తే చేయించేవాడు ఇంకోటి తలుస్తాడంట.  బెల్ట్ తెప్పించింది నా నడుము చుట్టూ వేసి నేను పుషప్స్  చేసేటప్పుడు పైకి లాగటానికని అర్ధమైంది. అలా ఒక పది చేసాక ఇంకా చాలు విశ్రాంతి తీస్కోమని చెప్పి వెళ్ళాడు ట్రైనర్ (దేవుడు :P ). నాకేమో ఎవరికీ కనపడకుండా పాక్కుంటూ పారిపోదామనిపించింది. అది కూడా అయ్యేలా లేదని తెల్సి, ఎవడన్నా వెళ్తుంటే వాడి కాలు పట్టుకుని  ఇంటి దాకా లాక్కెళ్ళరా పుణ్యముంటుంది అని అడుక్కోవాలనిపించింది.

మళ్ళీ వచ్చాడు ట్రైనర్ (పిచ్చోడు  :P). "ఇవాళ్టికి చాల్లెండి. మీ ఫిట్నెస్ చూద్దామని, మీకు కూడా చూపిద్దామని ఇవన్నీ చేయమన్నాను. పలకల కోసం మీరు చాలా దూరం ప్రయాణించాలి. సో గెట్ రెడీ. ఆఫీసు కి వెళ్లి ప్రోగ్రామ్స్ రాసుకుంటూ రేపటికి రెడీ అవ్వండి" అన్నాడు. నేను మనసులో అనుకున్నాను - "ఇంత జావ కారిపోయాక జావాలో ప్రోగ్రామ్స్ ఇంకేమి రాస్తాం" అని. ముకుళిత హస్తాలు జోడించి ట్రైనర్(మహానుభావుడికి :P)కి నమస్కారం చేసి, అక్కడే ఇంకో గంట(నుకుంటా) కూర్చుని, పేపర్ చదివి(నట్టు నటించి), ఇంటికి వచ్చాను. ఆ వేళ సెలవు పెట్టి పడుకున్నాను. మళ్ళీ పక్కరోజు పొద్దున్న ఆఫీసుకి పోయాను.

మళ్ళీ కొలీగ్ (దొంగమొహంది :P) కనపడింది. "ఏంటి లావుగా నీరసంగా ఉన్నావు కాంతారావ్?" అన్నది. "నీ పని నువ్వు చూస్కో. లేకపోతే సెక్సువల్ హరాస్మెంట్ కింద కంప్లైంట్ చేస్తా! ఆ !!" అనేసి పోయాను. డంగై పోయి చూసింది దొంగది. కొంతమంది అంతే మరీ చొరవ తీస్కుంటారు, వాళ్ళతో అలానే ఉండాలి(:P). ఉంటా!!







Monday, June 9, 2014

సొంతంగా ఆలోచించే కాలిక్యు"లేటరు"

నేను బీటెక్ చదివే రోజుల్లో నా దగ్గర ఒక కాలిక్యులేటరు ఉండేది. కంపెనీ పేరు గుర్తులేదు కానీ అది చేసిన చిత్రాలు గుర్తున్నాయి.


దానిని నాన్న నేను బీటెక్ లో చేరేటప్పుడు ఇస్తూ ముత్తాతల నుండి వస్తున్న ఆచారం ప్రకారం ఇది నీకు ఇస్తున్నాను అన్నాడు. ఇచినప్పుడు బానే ఉంది కాకపోతే అదే రోజు బ్యాగ్ లో పెట్టుకోబుతుంటే కింద పడింది. దానిలో ఉండే పార్ట్లు అన్నీ కదిలేలా పడింది రెండు ముక్కలైంది. నేనేమో రెండు అతుకులు వేసి సరి చేశాను.

అసలు కథ తర్వాత రోజు క్లాసు లో మొదలైంది!

ఇంగ్లీష్ క్లాసు బోర్ కొట్టి మా ఫ్రెండు ముందు  బిల్డప్పు ఇద్దామని బ్యాగులో నుండి కాలిక్యులేటరు తీసి  బల్ల మీద పెట్టాను. వాడేమో కొత్త కాలిక్యులేటరు తీసి బయట పెట్టాడు. హఠాత్తుగా ఇంగ్లీష్ క్లాసు ఆసక్తి కరంగా మారిపోయింది.

కాసేపాగి 9x2 ఎంతో చూద్దామని సరదా పడి కాలిక్యులేటరు లో మీటలు నొక్కాను. "92" అని చూపించింది. కింద పడ్డాక 'x' మీట పని చేయటం లేదేమో అని మళ్ళీ అదే లెక్క చేసాను ఈ సారి 'x' మీట కొంచెం గట్టిగా నొక్కాను. ఈ సారి "18" అని చూపించింది. కర్రెక్టా కాదా అని ఫ్రెండు కాలిక్యులేటరు లో చేసి చూసాను. అంతే చూపించింది. హమ్మయ్య నా కాలిక్యులేటరు పని చేస్తోంది అనుకున్నాను.

తర్వాత ఇంజనీరింగ్ మెకానిక్స్ క్లాసు. మా ప్రిన్సిపాలే చెప్పేది కూడా. ఆ సబ్జెక్టు లో భయంకరమైన లెక్కలు ఉంటాయి. మొదట ఏదో చిన్న ప్రాబ్లం ఇచ్చాడు ... అంతా చేస్తే "43x2" చూడాల్సి వచ్చింది. చక చకా కాలిక్యులేటరు లో చేసి చూసి "36" అని రాసేసాను.

మా ప్రిన్సిపాల్ కి ప్రాబ్లం ఇచ్చి క్లాసు లో రౌండ్స్ వేయడం అలవాటు ఎలా చేస్తున్నారో చూద్దామని. నా దగ్గరికి వచ్చాడు. నేను పుస్తకం ముందరకి జరిపి కాల్గేట్ నవ్వు నవ్వాను. ఆయన సీరియస్ గా నా వైపు చూసాడు. నాకు డౌట్ వచ్చి పుస్తకం వైపు చూసాను.  "నీకు చేయటం రాకపోతే కాలిక్యులేటరు వాడొచ్చు గదా. ఎందుకు ఇలాంటి పనులు చేస్తావు" అనేసి వెళ్ళిపోయాడు.

నేను వెంటనే మా ఫ్రెండు కాలిక్యులేటరు లాక్కుని లెక్క చేసి చూసాను. "86" అని వచ్చింది.

"ఏరా పని చేయటం లేదా కాలిక్యులేటరు?" అన్నాడు ఫ్రెండు.
"కాదు... ఎలా పని చేయించాలో తెలీటం లేదు" అన్నాను.

నా కాలిక్యులేటరు తీస్కుని "43x2" మూడు సార్లు చేసాను. 73, 86, 86 అని చూపించింది. "ఓహో.. బెస్ట్ అఫ్ త్రీ" అన్నమాట అని నిర్ణయించుకున్నాను.

"ఇంకో సారి చేసి చూడరా... ఇంకేమి చిత్రాలు చూపిస్తుందో" అన్నాడు ఫ్రెండు.

మళ్ళీ చేసాను. ఈ సారి 56, 74, 86 చూపించింది. మా వాడు రూపాయి నాణెం ఇచ్చాడు. టాస్ వేసి ఆ మూడిటిలో ఏదో తేల్చుకోమని!!! తేలిస్తే 86 వచ్చింది. హమ్మయ్య అనుకున్నాను. ఇంకోసారి అనబోయాడు మావాడు. నేను నోరు నొక్కేసాను వాడిది.

ఇక అప్పటి నుండి అదే రకంగా లెక్కలు చేసేవాడిని. చేసాక మా ఫ్రెండ్ పుస్తకం లో చూసి కర్రెక్టా కాదా అని చూసుకునేవాడిని. చాలాసార్లు అంటే పదికి మూడు నాలుగు సార్లు కరెక్ట్ అయ్యేది.  ఒక్కోసారి వాడే లెక్క తప్పు చేసేవాడు. అప్పుడు ఎవడిది కరెక్ట్ అనేది అర్ధమయ్యేది కాదు. థర్డ్ అంపైర్ కి విన్నవించేవాళ్ళం.

ఒకసారి మా ప్రిన్సిపాల్ క్లాసు లో రౌండ్స్ వేస్తూ లెక్క చూద్దామని నా దగ్గరికి వచ్చాడు. కొంచెం పెద్ద లెక్క కావటంతో నా కాలిక్యులేటరు తీస్కుని చేసి చూసాడు. ఏదో చూపించింది. మళ్ళీ చేసి చూసాడు. మళ్ళీ వేరే. ఒకే టికెట్ మీద రెండు చెత్త  సినిమాలు చూసినట్టు మొహం పెట్టాడు. నన్ను దానిని చికాకు గా చూసి వెళ్ళిపోయాడు. 

మా క్లాసు లో సుగుణసుందరి అనే అందమైన అమ్మాయి ఉండేది. నేనేమో ఆ అమ్మాయికి తెలీకుండా బీటు వేసేవాడిని. అలా బీటు వేసినప్పుడల్లా నా గుండె బీటు తప్పేది. అమ్మాయి అప్పుడప్పుడు చూసి నవ్వేది. మా ఫ్రెండు కూడా నవ్వేవాడు నా కన్నా ముందే. అప్పుడప్పుడు నేను ఆ అమ్మాయి, సంక్రాంతి ముగ్గులని, ముగ్గుల పోటీల గురించి వాటి ప్రిపరేషన్ గురించి మాట్లాడుకునేవాళ్ళం. మా అక్క వేసిన ముగ్గు చూపించి నేనే కనిపెట్టా అని గొప్పలు చెప్పేవాడిని కూడా.

ఒక రోజు ఆ అమ్మాయి కాలేజీకి రాలేదు.
నేను ఫ్రెండుతో "ఏరా.. సుసు రాలేదా?" అన్నాను.
"ఇందాకేరా పోయివచ్చాను... అయినా నా సుసు గురించి నీకెందుకు?" అన్నాడు.
"సుసు అంటే సుగుణసుందరిరా సోదిగాడా" అన్నాను.
"ఓహో ఆ సుసునా ఇవాళ రాలేదు... కొంపదీసి పెళ్ళిచూపులు ఏమో" అన్నాడు.
నాకు గుండె జారి ప్యాంటు లోకి వచ్చేసింది. 
"శుభం పలకరా మగడా అంటే శుభం కార్డు వేస్తావేమిటి రా" అని కసురుకున్నాను. 

ఆ రోజు సాయంత్రమే సుసు ఇంటికి సైకిల్ మీద వెళ్లాను, జేబులో కాలిక్యులేటరు పెట్టుకుని. లెక్కలు తేల్చుకుందామని!

వాళ్ళ అమ్మగారు(కాబోయే అత్తగారు) తలుపు తీసి కూర్చోమన్నారు.  అమ్మాయి లోపల ఉంది వస్తుంది అన్నారు.
"మంచి నీళ్ళు కావాలా" అనడిగారు.
"మర్యాదలేవి వద్దండి" అన్నాను.
వింతగా చూసి వెంటనే లోపలికి వెళ్ళిపోయారు.
అక్కడే సుసు తమ్ముడనుకుంటా కూర్చుని హోంవర్క్ చేస్కుంటున్నాడు.
"అంకుల్! మీకు లెక్కలొచ్చా?" అన్నాడు తలెత్తి.
నాకు పీకలదాకా కోపమొచ్చింది, లెక్కలొచ్చా అనడిగినందుకు. జేబు తడుముకున్నాను, చల్లగా కాలిక్యులేటరు తగిలింది. ఇంకో జేబు తడుముకున్నాను రూపాయి నాణెం తగిలింది.

అన్నీ అస్త్రాలున్న అర్జునుడిలా ఆడిని ఆగ్రహంగా (అ గుణింతం) చూసాను.
అయినా తమాయించుకుని "నేను నీకు అంకుల్ లా కనిపిస్తున్నానా?" అనడిగాను.
"ఈ లెక్క చెప్పండి. చెప్తే అంకుల్ అని పిలవను" అని వరం ఇచ్చాడు.
"ఏ లెక్క?"
"19x19 ఎంత?"
 వినగానే నా మెదడు చేతులెత్తేసింది. నా చెయ్యేమో జేబులోకి పోయింది. కాలిక్యులేటరు బయటికి తీసాను. మూడు నిమిషాలాగి రూపాయి నాణెం తీసాను. అయిదు నిమిషాలకి 281 అని చెప్పాను.
చెప్పేసరికి వాడు అప్పటికే పేపర్ మీద చేసేసి రెండో లెక్కతో రెడీ గా ఉన్నాడు.
"అంకుల్, మీ కంటే మీ కాలిక్యులేటరు కంటే నా పెన్సిల్ ఫాస్టు" అన్నాడు.
ఇంకో లెక్క చేస్తారా అన్నాడు.
ఆవేశం తో ఊగిపోతూ " ఈ సారి ఆల్  టైం రికార్డు సృష్టిస్తా" అన్నాను.

"19x21 ఎంత?" అన్నాడు.
ఈ సారి నాణెం వాడకుండా కాలిక్యులేటరు మాత్రమే వాడాలని డిసైడ్ అయ్యాను (కోపమొస్తే మెదడు పని చేయదు, ఒళ్ళు తెలీదు  కదా).  కావలసిన మీటలు నొక్కి టఖీమని చెప్పాను కాదు అరిచాను "37" అని.
వాడు అసెంబ్లీలో చంద్రబాబు మాట్లాడేటప్పుడు వై.యెస్ నవ్వినట్టు నవ్వాడు.
నాకు తల కొట్టేసినట్టు, కాళ్ళు పట్టేసినట్టు, చెమటలు కూడా పట్టేసినట్టు అయింది. బయటకెళ్ళి గొయ్యి తీసి కాలిక్యులేటరు ని పూడ్చి పెట్టేద్దామనిపించింది. ఆ రూపాయి తో సోడా కొనుక్కుని తాగాలనిపించింది.
వెంటనే లేచి "మళ్ళీ వస్తాను " అని బయటకి వచ్చేసాను. బయటకి వచ్చి వెనక్కు చూస్తే వాడు  వై.యెస్ లా మళ్ళీ నవ్వాడు. నా సైకిల్ ని 50 kmph స్పీడ్ లో తోసుకుంటూ ఇంటికి వచ్చేసాను.

మనకి ఒకటి అనిపిస్తే దేవుడికి ఇంకోటి అనిపిస్తుందంట. సినిమాల్లో చెప్తుంటారు కదా.  ఇంటికెళ్ళి నాన్నతో నాకు ఈ దిక్కుమాలిన కాలిక్యులేటరు వద్దు. ఇవాళ్ళ చిన్న పిల్లాడి ముందర పరువు పొయింది అన్నాను. దానికి నాన్నేమో "ఈ రోజుల్లో  చిన్న పిల్లలు బాగా తెలివిగలవాళ్ళురా, వాళ్ళతో పెట్టుకుంటే అంతే" అన్నారు. "కాలిక్యులేటరు  ఇచ్చింది నువ్వు లెక్కలు చేస్కోటానికి గాని  వేరే వాళ్లకి లెక్కలు చెప్పటానికి కాదు" అని కూడా అన్నారు . 

ఇలా కాదని కాలిక్యులేటరు తీసి "12x9" లెక్క చేసి మా నాన్నకి చూపించాను. "108" అని చూపించింది. దొరికింది దొంగమొహంది అని నాన్నకి చూపించాను. నాన్న అది చూసి "బానే పని చేస్తోంది కదా, నువ్వు నాకు చూపించావంటే నీకు ఎంతో తెల్సి ఉండదు. ఇప్పుడర్ధమైంది పరువు ఎలా పోయిందో" అన్నారు. (పైన BOLD లో రాసిన వాక్యాలు మళ్ళీ చదువుకోగలరు)

నాకు వచ్చిన లెక్కలు టెస్ట్ చేద్దామని, ఈ సారి "4x4" ఎంతో చూసాను. "16" అని చూపించింది. (పైన BOLD లో రాసిన వాక్యాలు మళ్ళీ  మళ్ళీ చదువుకోగలరు). ఏడుపు కూడా వచ్చింది. ఛీ ఛీ వెధవ బతుకు అనుకున్నాను. 
నా ఏడుపు పట్టించుకోకుండా నాన్న వెళ్ళిపోయారు. 

ఇంతా చేశాక ఇపుడు దానిని పూడ్చిపెట్టేసి, పోయింది  అంటే ఎవరు నమ్ముతారు. ఏమైనా చేసి కొత్త కాలిక్యులేటరు కొనాలి కొని తీరాలి అనుకుని ఆ విలన్ని అక్కడే వదిలేసి వెళ్ళిపోయాను. తర్వాతి రోజు కాలేజీ కి కూడా తీసుకు వెళ్ళలేదు. 

కానీ ఆ రోజు ఇంటికి వెళ్లేసరికి కొత్త కాలిక్యులేటరు నిగనిగ లాడుతూ కనిపించింది. నా కోసమే కొన్నారట. ఆ వేళ పొద్దున నాన్న పాల వాడి లెక్క చూస్తే కాలిక్యులేటరు మూడు లక్షలు చూపించిందట!! అందుకే అది కాలిక్యు"లేటరు" అయింది ఎప్పుడు సమాధానం అడిగినా లేటర్ తెలిసేది కాబట్టి.